Zaimki i przymiotniki nieokreślone, czyli los indefinidos z dużą ilością przykładów »

12 grudnia 2016

Dzisiaj zaimki i przymiotniki nieokreślone, czyli los indefinidos z dużą ilością przykładów. Hiszpańskie zaimki i przymiotniki nieokreślone służą do opisywania bliżej nieokreślonych osób i rzeczy. Zarówno zaimki, jak i przymiotniki nieokreślone w języku hiszpańskim mają taką samą formę, i to z kontekstu wynika, czy mamy do czynienia z jednym, czy drugim. Jest to temat dosyć intuicyjny i prosty.

Owocnej nauki!

Zaimki i przymiotniki nieokreślone, czyli pronombres indefinidos z dużą ilością przykładów — **Cześć! Nazywam się Roberto… I od ponad roku prawie nic nie zużywam (lub zażywam).**

PAMIĘTAJ, ŻE:

Jest bardzo wiele zaimków i przymiotników nieokreślonych w języku hiszpańskim:

– niektóre z nich dopasowują się do rodzaju i liczby;

– niektóre mogą być używane tylko w liczbie pojedynczej lub mnogiej;

– a inne nie mają odmiany żeńskiej.

– Istnieją zaimki i przymiotniki nieokreślone, które zawsze poprzedzają rzeczownik, z którym się zgadzają w liczbie i rodzaju, podczas gdy inne zastępują rzeczownik (z którym również muszą się zgadzać).

1. Los indefinidos, które dopasowują się do liczby i rodzaju:

Algún, alguno, alguna, algunos, algunas.
Todo, toda, todos, todas.
Cierto, cierta, ciertos, ciertas.
Tanto, tanta, tantos, tantas.
Poco, poca, pocos, pocas.
Demasiado, demasiada, demasiados, demasiadas.
Otro, otra, otros, otras.
Mucho, muchas, muchos, muchas.

2. Los indefinidos, które dopasowują się tylko do liczby:

Bastante, bastantes.
Quienquiera, quienesquiera.
Cualquier, cualesquiera.

3. Los indefinidos, które dopasowują się tylko do rodzaju:

Ningún, ninguna.
Varios, varias.

4. Los indefinidos nieodmienne:

Alguien
Algo
Más
Menos
Nadie
Nada
Cada
Cualquiera

Alguno przed rzeczownikiem skraca się do algún i ninguno do ningún. Zasada ta odnosi się tylko do rzeczowników rodzaju męskiego.

¿Quién viene, alguno de tu clase? Kto przyjdzie, któryś (z kolegów) z twojej klasy?
No, vendrá algún colega de David. Nie, przyjdzie jakiś kolega Davida.
No queda ninguno de estos bolígrafos. Nie ma już żadnego z tych długopisów.
Tampoco queda ningún lápiz de esos, hay que hacer un pedido. Też nie został już żaden z tych ołówków, trzeba złożyć zamówienie.

W przeciwieństwie do muy, które zawsze występuje z przymiotnikiem, mucho może występować osobno, za czasownikiem, na przykład:

¿Quieres más? No, ya es mucho. Chcesz więcej? Nie, już jest dużo.
Aquí no se come mucho. Tutaj nie je się dużo.
Este libro es muy interesante. Ta książka jest bardzo interesująca.
Esa canción es muy tranquila. Ta piosenka jest bardzo spokojna.

Zaimki otro,-a nie są używane w połączeniu z rodzajnikiem nieokreślonym un, una:

Hemos hecho otro pedido. Zrobiliśmy kolejne zamówienie.
Vamos a comer otra manzana. Zjemy następne jabłko.

ale

Este otro me gusta más. Ten drugi podoba mi się bardziej.
¿Te doy esta? No, dame la otra. Czy mam ci to dać tę? Nie, daj mi tę drugą.